Dwaj poeci Wchodząca w skład monumentalnego cyklu Komedia ludzka powieść o młodym poecie z prowincji, który przybywa do Paryża i od wewnątrz poznaje środowisko literatów i dziennikarzy. Okazuje się, że w tym bezwzględnym światku cynizm, interesowność i smak władzy nad konsumentami sztuki to najwyższe wartości. Z początku pełen wiary w moc pióra Lucjan Chardon de Rubempré stopniowo traci złudzenia i sam ulega obowiązującym tutaj regułom. Ostatnią ostoją uczciwości jest jego przyjaciel prowadzący drukarnię w rodzinnym Angouleme. Wielki człowiek z prowincji w Paryżu O ile 1 część pt.: Dwaj poeci jest o perypetiach związanych z działalnością drukarską, Wielki człowiek z prowincji... zawiera przede wszystkim krytykę paryskich układów. Cierpienia wynalazy W Angouleme Dawid Séchard kupuje od ojca - nieuznającego prostego przekazywania z pokolenia na pokolenia - drukarnię, z zamiarem udoskonalenia panującego w niej sposobu produkcji. Wkrótce udaje mu się poważnie ulepszyć pracę w swojej drukarni. Jednak jego naiwność sprawiła, że drogą misternej intrygi został oszukany przez konkurentów - braci Cointet i wtrącony do więzienia. Zrozpaczony Lucjan, czując się współwinnym za los przyjaciela, postanawia popełnić samobójstwo, topiąc się w stawie. Po drodze spotyka jednak tajemniczego księdza, Hiszpana Carlosa Herrerę (w rzeczywistości Jacques Collin, znany już z"Ojca Goriot">), który odwodzi go od tego kroku. Namawia Lucjana, by wrócił do Paryża i na nowo spróbował wspiąć się na szczyty towarzyskiej drabiny, jednak za cenę całkowitego posłuszeństwa jego radom. Lucjan zgadza się, wysyła Dawidowi pieniądze potrzebne do uregulowania wszystkich wierzytelności, po czym wraca do stolicy.